POEZI NGA FESTIVALI NDËRKOMBËTAR I POEZISË “DRINI POETIK”
TAFIL DURAKU
SI PAS LUFTËS SË DYTË
gjakun tim sot
si pas Luftës së Dytë
po e pijnë ushunjëzat e zeza
të Drinit të Zi
e këtej ushunjëzat e bardha
të Drinit të Bardhë
se ushunjëza janë
e veç gjaku im i ngopë
e kur takohen pragmotesh
Liqenit të Thjerzës
ushunjëza kameleone bëhen
si pas Luftës së Dytë
edhe pas kësaj lufte ushunjëza
e gjakun tim kërkojnë prore
në Prishtinë në Shkup në Preshevë
në Tiranë e në Podgoricë në Tivar e Ulqin…
e unë lindë diell i ri në horizont
zbres në Prizrenin legjendar
me Orën Shqiptare të Lidhjes
për herë të parë përmot
në manifestimin ndërkombëtar të poezisë
valëve të Drinit Poetik
rrjedh e gjëllin qenia ime
Orën time të poezisë zgjoj
bregut të dy lumenjve të mi shekuj
mbi ujin e vetullës bjeshkore
rri dhe sodis
të shkuarën të sotmen të ardhmen
shoh ushunjëzat
që s’i ngopë
gjaku im shqiptar
gjaku im i shekujve
gjaku im kalvar
me karvanparët e të keqes në ballë
o Bac o Bac
si pas Luftës së Dytë
po na e bëjnë
më but shpinën se barkun
si pas Luftës së Dytë
lisin po e çkyen
pyka e degës së vet
medet medet Bac
medet…
Burojë, maj 2010
(POEZI KONKURRUESE PËR FESTIVALIN NDËRKOMBËTAR TË POEZISË “DRINI POETIK”,
lexuar në Mbrëmjen qendrore të poezisë, më 10 qershor 2010, në orën 18:00, në Prizren)