NGA NEKTARI I VARGJEVE LIRIKË TË VITEVE ’90-të
08/06/2020 08:11
NEKTAR POETIK
Nga Arben DUKA
NGA NEKTARI I VARGJEVE LIRIKË TË VITEVE ’90-të
Veç ty…
Me shpirt t’i fala pa ngurim,
veç ty çdo gjë që pata,
me ty e shkurtër më është dita,
dhe më e shkurtër nata.
Në gjirin tënd të ëmbël gjeta,
dhe lule-dhe polen,
me ty e shkurtër më është jeta,
po vdekja kurrë s’më vjen…
Malli im…
Të rënda janë malet e thepisur,
dhe rërë e oqeanit pambarim,
i rëndë është fati-thes i grisur,
po jo si malli im.
I hidhur është helmi i nepërkës,
e hidhur gotë e mbushur me pelin,
e hidhur është ikja e një foshnje,
por jo si loti im…
Ti nuk e di…
Ti nuk e di se sa të dua,
ti nuk e di se ç’je për mua,
o ylli im në kraharuar,
për ty unë vdes duke kënduar.
Ti nuk e di-po e di unë,
se ç’do të thotë zjarr e furtunë,
dhe kohë s’kemi as për gjumë,
se jeta është e shkurtër shumë.
O ylli im në kraharuar,
për ty unë vdes duke kënduar!
Për Prokop Zisin…
Miku im që s’ta ndjej më,
atë shpirt e atë zë,
miku im që kurrë s’flije,
si m’u trete nëpër yje?!..
Ç’të të them e ç’të më thuash,
ti ike që të mos vuash,
unë mbas teje mbeta gjallë,
të mbytem në këtë mall.
Të vuaj si Jezu Krishti,
gjersa të më dalë shpirti…
I pasur s’jam…
I pasur s’jam e s’të jap dot,
flori e xhevahirë,
i pasur s’jam-po s’qaj me lot,
se jam njeri i mirë.
S’të fal flori e xhevahirë,
po ti mos më vur faj,
se sot të gjesh njeri të mirë,
nuk është aspak kollaj.
Po ti mos qaj!…
Burime rodhën sytë e tu,
dhe lotët u bënë lumë,
burime rodhën sytë e tu,
se ishim dashur shumë.
Po ti mos qaj për dashurinë,
e dhimbjeve të mia,
se ti-o yll-në të vërtetë,
je vetë dashuria.
Po ti mos qaj për dashurinë,
për drithërimn’ e saj,
se dashuria-dashurinë,
jo-kurrë s’mund ta qajë!
DITA