Arben DUKA, POEZI

02/03/2016 18:07

POEZI

 

 

 

ENVER HOXHA LULE, MALI QË S’U SHKULE…

 

De-o Enver Hoxha,

që të kishim hekur,

o mos kishe lindur,

o mos kishe vdekur!

 

Këtë e kam thënë,

mbi tri-katër herë,

se në fakt më duket,

strofa më me vlerë!

 

Ti edhe i ikur,

prapë bën histori,

se data të shumta,

kanë lidhje me ty!

 

Si sot-në Tiranë,

monumenti ra,

se në fakt ne jemi,

popull qerrata!

 

Popull qerrata,

sa s’dimë nga t’ja nisim,

të qajmë me ligje,

pastaj të përmbysim!

 

Se ty të përmbysën,

mbetet veç një përrallë,

se ti monumente,

s’kishe në të gjallë!

 

Djallëzisht t’i ngritën,

kur s’kishe më gojë,

se për monumente,

ti s’kishe nevojë!

 

Se sa ishe gjallë,

në fusha e male,

ti krijove veprën,

më monumentale!

 

Bronzet t’i kanë shkulur,

bronze nuk ka më,

por të shkulësh emrin,

është një tjetër gjë!

 

Lidhje-brezi i ri,

s’ka me tëndin emër,

po brezi i vjetër,

të ka thellë në zëmër!

 

Të ka thellë në zemër,

se me ty ka jetën,

po brezit të ri,

s’ja thonë të vërtetën!

 

S’ja thonë të vërtetën,

sepse kanë frikë!

I thonë kishte vetëm,

burgje politikë!!!

 

Nga ata ka pasur,

dhe s’ka diskutim,

po jeta shpërtheu,

në Atdheun tim!

 

S’ja thonë të vërtetën,

këta puthadorë,

që Enveri ngriti,

një shtet madhështor!

 

Unë them të vërtetën,

nuk e mbaj me hatër,

po ç’qe Shqipëria,

në dyzet e katër?!

 

Një kënetë e madhe,

dhe një shtet-rrogoz,

që mund ta ndryshonte,

vetëm një Kollos!

 

Veç për tridhjet vjet,

vendi qe i bërë,

sikur qe ndërtuar,

me shekuj të tërë!

 

Rininë e mbushin,

me pallavra plot,

po në Shqipëri,

populli qe Zot!

 

Ne që kishim dalë,

nga balta-nga hiri,

s’mund të hanim kurrë,

me lugë floriri!

 

Për luks e bollëk,

nuk flas dot as unë,

ama çdo shqiptar,

e kishte një punë!

 

Ajo kohë që quhet,

nga disa një njollë,

për këdo kish falas,

spital edhe shkollë!

 

Gjithë ç’është bërë,

nuk mund t’i radhit,

sepse do më duhej,

të paktën një vit!

 

Pushtetarët sot,

premtojnë disa gjëra,

po ato Enveri,

i kish bërë të tëra!

 

Siguria ishte,

super absolute,

e sot po jetojmë,

në një kohë mute!..

 

Po këtu qe Zot,

Popull Kapedani,

kishim një ushtri,

që dridhej Ballkani!

 

Kishim e ç’nuk kishim,

jo vetëm ushtri,

dhe çdo gjë qe bërë,

pa borxh e kredi!

 

E sot që jetojmë,

epokën e ndritur,

në borxhe-kredi,

ky vënd është mbytur!

 

 

Të vret e të pret,

kapital i egër,

dhe gjëkundi s’duket,

asnjë dritë e gjelbër!

 

Ësht’ krejt e vërtetë,

s’janë thashetheme,

që sot po jetojmë,

varfëri ekstreme!

 

Pushtetet kanë bërë,

super tradhti,

se sot ne në fakt,

jemi koloni!

 

Edhe më idioti,

kaq gjë e kupton,

kapital i huaj,

çdo gjë kontrollon!

 

Si mos të të ikte,

zar’ i tepelekut,

kur dhe energjinë,

lanë në dorë të çekut?!

 

Dritat Shqipërisë,

në vite ja fiku,

një nga më të liqtë,

e kohës që iku!

 

Për këtë-Enver,

fajin e ke ti,

e shkule nga shpellat,

ta bëje njeri!..

 

Ta bëje njeri,

me miq e me shokë,

po shpella atij,

i mbeti në kokë!

 

Shpella i qe gdhëndur,

monument në tru,

ndaj regjim shpellarësh,

istaloi këtu!

 

Kush është, e kuptoni,

ndaj emrin s’ja thom,

po sot mund ta quaj,

dhe TRITOL.COM!

 

Dhe TRITOL.COM,

dhe prapë e ka pak,

njëzet e ca vite,

këtu bëri gjak!

 

Enver Hoxha lule,

derdhur në flori,

si një mal u ngule,

ti në histori!

 

Tani kan’ dalë shumë,

që thika të ngulin,

po malin nga rrënja,

nuk mundet ta shkulin!

 

Ata të kujtojnë,

vetëm prapësira,

ndaj unë fola vetëm,

për punët e mira!

 

Veç punët e mira,

për inat të tyre,

dhe le të më shajnë,

kërmat e çdo ngjyre!

 

Vetëm duke sharë,

bakalarot mbetën,

por do historia,

të gjithë të vërtetën!

 

 

KOMANDANT I TYRE, ENVER HOXHA QE

 

Gjersa në të gjallë,
nuk të shau kurrë,
kush të shan tani,
është një palo burrë!

Gjithë shkaravitsit,
për të qenë komodë,
antikomunizmin,
e kthyen në modë!

Tani që po bie,
një tjetër muzikë,
gjithë realistët,
quhen nostalgjikë!

E gjithë historia,
nis që me gjermanët,
kur ne na çliruan,
vetëm partizanët!

Veç ata e shkruan,
atë Epope,
komandanti i tyre,
Enver Hoxha qe!

Në krye të Luftës,
ishte Ai Burrë,
dhe kjo gjë për fat,
nuk ndryshon dot kurrë!

Do ta demaskoja,
këtu intrigantin,
që thotë-lufta vlen,
por pa Komandantin!

Thonë sharlatanët,
në një vakt ezberi:
“Tjetër partizanët,
tjetër gjë Enveri!”

Kujën nuk e ngrenë,
ballisto-zogistët,
se më të helmuar,
janë ish-komunistët!

Sala mund të jetë,
tamam prototipi,
po këtu ka mbirë,
shumë farë Uriahipi!

Uriahipi shkon,
përtej letërsisë,
si kryesimbol,
i krejt ligësisë!

E dimë-Çlirimi,
vendin si e gjeti,
se si mbi gërmadha,
këtu u ngrit shteti!

Shtet me Burra Shteti,
jo si këta lepuj,
njëzet e pesë vjet,
kapërcyen shekuj!

Shtet me Burra Shteti,
që bashkuan malet,
nga feudalizmi,
tek hidrocentralet!

Shtet me Burra Shteti,
jo si karnavalet,
për gjithë popull falas,
shkollat dhe spitalet!

Një shtet për të varfrit,
qe në kohën tonë,
pa drogë e sëmundje,
pa prostitucion!

Nuk them se kish ardhur,
tamam kohë e artë,
po këtu shqiponjat,
fluturonin lartë!

Në atë kohë linda,
dhe u rrita unë,
kur kish për të gjithë,
një shtëpi dhe punë!

S’numërohen veprat,
që u bënë këtu,
që u shkatërruan,
nga falangat blu!

Sot ne po jetojmë,
në një kohë të pistë,
të pistë nga llumi,
anti komunist!

Një kohë e zhgërryer,
keq nga nihilistët,
po llumi i llumit,
janë ish-komunistët!

Janë ish-komunistët,
marksist-leninista,
që thonë për Enverin,
fjalët më të pista!

Unë një komunist,
për fat s’kam qenë kurrë,
por prapë Enver Hoxhën,
e njoh për një Burrë!

Një Burrë të Madh Shteti,
të jem i përpiktë,
se ngriti këtu,
një Shtet të Çeliktë!

 

 

 

 

 

KADAREJA DHE KOMUNIZMI…

 

Këtu u përmbys,

kokëposhtë Shqipëria,

Kadaresë i doli,

gjithë profecia!

 

Rrapit madhështor,

rritur në shtrëngatë,

Kadareja vetë,

i hyri me spatë!..

 

E vërtetë që malet,

s’u shkulën nga rrënjët,

po me qindra herë,

janë rivrarë të rënët!

 

Vetëm për Enverin,

s’e mendoi shkrimtari,

një natë do ta nxirrnin,

dhe atë nga varri!

 

Deri tek Enveri,

profecia s’shkonte,

se gjithkush do dridhej,

vetëm ta mendonte!

 

Gardian i sistemit,

Ismaili qe,

dhe për të Enveri,

ishte një Ante!

 

Neve komunizmin,

fare s’e kuptonim,

po Malua na bëri,

që ta dashuronim!

 

S’besonim kur thoshnin:

“Partia na lindi!”,

po dhe për këtë,

poeti na bindi!

 

Ne s’kishim haber,

për revolucionin,

po Malua na bëri,

që ta dashuronim!

 

Enverin e donim,

ne me doemos,

po Malua-me “Dimrin”,

e bëri Kollos!

 

Për Të dashuria,

na buronte lumë,

po Malua na bëri,

ta donim më shumë!

 

Edhe për “Kështjellën”,

e kishim kuptuar,

që qe Shqipëria,

an’ e mbanë rrethuar!

 

Malua me figura,

për Kështjellën fliste,

po kuptohej lehtë,

që qe komuniste!

 

Me Kinë tradhtaren,

Malua qe i sertë,

fiks në Fund të Dimrit,

i shkroi një Koncert!

 

Dhe për Europën,

e qau me lotë,

tregimin e mbushur,

me mbretër idiotë!

 

Çdo mbret krahasohej,

me një lehje qëni,

lexoni tregimin,

kur s’kini ç’të bëni!

 

Nuk më kundërshton,

dot asnjë njeri,

që për Komunizmin,

Malua qe Gjeni!

 

Malua qe gjeni,

mali më i lartë,

gjer tezat e ftohta,

i ktheu në art!

 

Veç një herë me Shefin,

Malua doli huq,

kur ja bëri shokët,

Pashallarë të Kuq!..

 

“Nuk jam unë Zeusi!”,

Shefi tha ngadalë,

“Bëj më shumë kujdes,

mos u vjas-o djalë!”

 

Shefin me Zeusin,

ky e krahasonte,

po Shefi këtë,

as që e mendonte!

 

Po kokën e Malos,

askush nuk “e preu”,

për të rrufepritës,

ishte vetë Anteu!

 

Malua kot së koti,

tani përkëdhelet,

se nuk kish bir nëne,

t’i vinte çengelet!

 

E gjithë Byroja,

dhe mund të rrafshohej,

po nuk kishte Zot,

Malos t’i afrohej!

 

S’kish fuqi mbi Malon,

këmbana mortore,

se vepra e Tija,

ishte madhështore!

 

Ishte madhështore,

si nga Zoti ndrequr,

i duhej Partisë,

për të udhëhequr!

 

Malua perënditë,

në tokë i zbriti,

ndaj nga rëndësia,

këtu qe i dyti!

 

I zbriti në tokë,

i la pa mermer,

na tha-Zoti Ynë,

është shoku Enver!

 

Jo veç si shkrimtar,

po dhe si njeri,

e dua-se shkroi,

me shumë dashuri!

 

Ky është Ismaili,

që kam njohur unë,

me atë të sotmin,

nuk kam asnjë punë!

 

Kjo metamorfozë,

nuk ka mundësi,

ky s’është i vërteti,

po është një sozi!

 

Ky është një sozi,

nuk është ai burrë,

sepse i vërteti,

s’tradhëtonte kurrë!

 

 

GREKËT

 

c’jane ata ne ate breg

ububuja qenkan grek

kujdes cuna mos ju kapin

se pastaj ju rruajne trapin

 

ra nje shi vendin e lau

c’pati greku qe na shau

kerkon te na uli pjacen

grek o grek te……..racen

 

mu te kryqi ku u lute

pandehe se na e fute

o haleja i halese

i paturp e i pabese

 

ca ushtare kur po kendonin

ne orgazem po kalonin

shanin turq edhe shqiptare

sdi pse ndiheshin krenare

 

dhe i donin zorret tona

per oshkure per nallona

pse keshtu o cipeplasur

shume urrejtje paske pasur

 

me ngadale e me avash

sa te behet keci dash

je i lutur te na hash

ca prodhon zorra e trashe

 

o surrati me nallona

nuk i nxjerr dot zorret tona

ndaj rri urte ne ate prak

se ka bere cecua bicak

 

po neve jemi ketu

me te vjeter dhe nga ju

dhe se cajme trapin hic

kur na shan nje palo pic

 

grek o grek o kryehorr

e ndien veten superior

ke harruar historine

Vangjel Zhapen e Aline

 

kishte Zhapa ne oborr

njemije greker sherbetor

kish Aliu ne Janine

fronin dhe Vasiliqine

 

kapedanet shqipetare

me flori dyfekun lare

vec me kenget e dyfekut

pavaresine i sollen grekut

 

lih or lih duke kenduar

por historia eshte shkruar

vule e bardhe mbi te zeze

qe nga Vjosa ne Preveze

 

se ne jemi ketu

me te vjeter dhe nga ju

ndaj mos lihni, hingellini

se ca borxhe na i kini

 

historia e vertete

s’eshte vetem dhjete vjete

qe erdhem aty te ju

se ca halle kish ketu

 

po hallet tona do te treten

vec kujtime do te mbeten

po edhe ne o grek dikur

te dhame buke e te dhame grure

 

ndryshe flet e ndryshe ben

kali i trojes u be qen

qen-zagar perjashta dhembet

te ha e te nduk nga kembet

 

vete na ngave nuk te ngame

pisllekun te gjithe e pame

te pergjigjem o andart

me monedhe te barabarte

 

provoje more hale

dac me turkun dac me ne

provoje o bir putane

te lesh breket kesaj ane

 

mos harro o horri i horrit

drurin e 4 shtatorit

ju ….. , e prape s’u ngopet

perpara ju vume si lopet

 

ne vertete jemi te gurte

po nuk jemi aq te urte

do me,te shajme o mavie

edhe me liber shtepie

 

morali yt s’mund te ngjallet

kur me kenge andarti tallet

me turkun e Shqiperine

qe te mundim me peshtyme

 

se ne jemi te sprovuar

historia na ka shkruar

kur s’kishim buke, more mut

hanim zjarr edhe barut

 

na ngave ndaj te ngame

keshtu ditem ,keshtu thame

grek-ushtar kokegorice

ec na puth ne prapanice

 

grek-ushtar kokethumbi

fjala vret me shume se plumbi

serish reston do ta marresh

por kjo s’eshte nje pune ushtaresh

 

c’jane ata qe shkojne lart

o-bo-bo qenkan andarte

i jane sulur shqipetarit

qe ti hane majen…..

 

ne o grek e thame tonen

mor ta …… Kina nonen

kruhu me djemte e SHQIPERISE

po s’ti ……gjith robt e shpise

(Marrë nga Shqiptarja com)

Back

Contact

REDAKSIA artEX
NA SHKRUANI përmes portalit tonë KOMUNIKIMI/ Feedback !

© 2010 All rights reserved.

Create a free websiteWebnode